درحال حاضر بیش از 143 کافه هارد راک در 36 کشور جهان وجود دارد و تعدادی نیز در دست احداث هستند. اوج محبوبیت این کافه ها در دهه 80 بود و رفتن به کافه های هارد راک در مناطق مختلف و جمع آوری تی-شرتهای آن که دارای نشان کافه و نشانی محل آن بودند، به سرگرمی و عادت افراد زیادی تبدیل شده بود. جمع آوری سنجاق سینه های کافه هم مورد دیگری برای گشت زدن در نقاط مختلف و یافتن کافه های هارد راک بود.

نام این مجموعه، به گفته موسسین این کافه از آلبوم سال 1970 گروه دورز (The Doors) به نام Morrison Hotel گرفته شده است که این ترانه نیز از روی باری در زمانی در لوس آنجلس دایر بوده و تصویر آن در پشت جلد آلبوم وجود دارد، نام گذاری شده است. شعار کافه هارد راک "همه را دوست بدار و به همه خدمت کن" از جملات سای بابا (Sai Baba)، پیشوای مذهبی تیگرت است.

رستورانها
محل شعبه بعدی که توسط هارد راک اینترنشنال خریداری شد و در سال 1978 مورد بهره برداری قرار گرفت، در مرکز شهر تورنتو واقع بود. تورنتو اکنون میزبان دو کافه هارد راک است که یکی از آنها واقع در استادیوم راجرز سنتر (Rogers Centre) و مشرف به زمین بازی آن است.

با توافق بنیان گذاران بر گسترش جهانی کافه ها، این زنجیره، رشد جهانی خود را در سال 1982 آغاز کرد. مورتون (هارد راک آمریکا) کافه هایی در لوس آنجلس، سن فرانسیسکو، شیکاگو و هوستون تاسیس کرد و تیگرت (هارد راک اینترنشنال) شعبه هایی در نیویورک سیتی، دالاس و پاریس –فرانسه- ایجاد نمود.

البته اولین کافه هارد راک در ایالات متحده، شعبه ای با عمری کوتاه در جکسون ویل، ایالت تنسی موطن تیگرت بود. این شعبه رستورانی کوچک در فروشگاه بزرگ اولد هیکوری (Old Hickory) بود و مانند بقیه شعبه های کافه هارد راک با یادگاریهای دوران راک اند رول تزئین شده و تی شرتهای کافه که نام جکسون سیتی را برخود داشتند بر روی پیشخوان خودنمایی میکردند.

مدتی بعد تیگرت سهم خود از کافه را به رابرت ارل (Robert Earl) و گروه مکا لیژر (Mecca Leisure) فروخت، اما مورتون به افتتاح شعب دیگری از جمله در لاس وگاس، نوادا، سن دیه گو، لاژولا، نیوپورت بیچ، سیدنی و ملبورن، هونولولو و مائویی ادامه داد.

در سال 1990 موسسه رنک (The Rank Organization)، مکا لیژر را خریداری کرد و به توسعه کافه ها پرداخت، این موسسه در سال 1995 کافه های مورتون و واحدهای کانادایی که توسط گروهی غیر از موسسین اصلی راه اندازی شده بود، را هم خریداری کرد.

گسترش کسب و کار
هتل و کازینو
در سال 1995، پیتر مورتون اولین هتل و کازینوی هارد راک را در لاس وگاس تاسیس کرد که از همان ابتدا با موفقیتی عظیم روبرو شد. هتل هارد راک در لاس وگاس با مدیریت مورتون به قدری موفق بود که در سال 1999 بخش دیگری به آن افزوده و ظرفیت هتل تقریبا دوبرابر شد. ساختن هتل 80 میلیون دلار هزینه دربر داشت و توسعه آن در 4 سال آینده، 100 میلیون دلار تمام شد.

در ماه مه 2006، مورتون هتل هارد راک لاس وگاس را به قیمت 770 میلیون دلار به گروه هتلهای مورگانز (Morgans) نیویورک فروخت. ادواردشیتز (Edward Sheet)، یکی از مدیران مورگان هتل هارد راک 11 طبقه ، 650 اتاقه را "ملکی شیرین" توصیف کرده است که با توجه به قیمت زمین در لاس وگاس، هرگز مشابهی نخواهد داشت.تنها استخر این هتل به ارزش 50 میلیون دلار، یکی از 10 استخر برتر هتلهای جهان است.

علاوه بر تشکیلات هتل لاس وگاس، هارد راک اینترنشنال هم تعدادی کازینوی موفق در لندن، تامپا و هالیوود، فلوریدا و بیلوکسی (Biloxi) تاسیس کرد.

پارک هارد راک- پارک تفریحی موضوعی
کافه هارد راک اینترنشنال در ماه مارس 2006 از تاسیس پارکی به وسعت 60 هکتار که با هزینه 400 میلیون دلار در میرتل بیچ کارولینای جنوبی ایجاد خواهد شد خبر داد. طبق براورد کارشناسان، این پارک که در بهار 2008 افتتاح میشود روزانه 30 هزار بازدید کننده خواهد داشت و بیش از 3000 فرصت شغلی فراهم خواهد کرد و بزرگترین سرمایه گذاری شخصی در تاریخ کارولینای جنوبی محسوب میشود.

پارک هارد راک دارای یک تالار بزرگ کنسرت خواهد بود که هنرمندان طراز اول در آن به اجرای برنامه خواهند کرد. این پارک ابتکاری دارای شش منطقه منحصر به فرد با طراحی سفارشی و بیش از 40 بخش سرگرمی، یک آمفی تئاتر چند منظوره، نمایشها و جدیدترین سیستمهای صوتی که اصلا برای این پروژه طراحی شده، ترن هوایی و مکانهایی برای بازی کودکان، رستورانها، کافه ها و فروشگاههای مختلف خواهد بود.

یادگاریهای موسیقی
شهرت هارد راک بیشتر از آنکه به خاطر غذایش باشد، مدیون فضای آن است. این کافه ها نه تنها متقاضی اهدای یادگارهای موسیقی هستند، بلکه در حراجهای سراسر جهان به دنبال چنین اشیائی هستند. به این ترتیب هارد راک دارای برگترین مجموعه اشیاء یادگاری موسیقی در جهان است. این یادگاریها شامل موارد مختلف و متعددی از جمله گیتارهای امضا شده، لباسهای مربوط به اجرای موسیقی در تورها و عکسهای نادر از جمله مواردی هستند که بر دیوارهای این کافه ها نصب شده اند.

جمع آوری این مجموعه از سال 1979 و با اهدای یک گیتار Fender Lead قرمز امضا نشده از طرف اریک کلپتون (Eric Clapton) که از مشتریان اولین رستوران هارد راک در لندن بود، آغاز شد. پیت تاونسند (Pete Townshend) از گروه The Who با شنیدن این خبر یکی از گیتارهای خود را برای این کافه فرستاد، این گیتار امضا نشده با یادداشتی همراه بود:" مال من هم به خوبی اوست. با عشق، پیت".

مجموعه هارد راک به قدری گسترش یافت که این تشکیلات موزه ای به نام The Vault را در فلوریدا تاسیس کرد که در سال 2005 تعطیل شد.

هر شیء یادگاری به مدت هفت سال در یکی از کافه ها در معرض نمایش قرار میگیرد و سپس برای قرار گرفتن در آرشیو، به مقر هارد راک در اورلاندو بازگردانده میشود. گاهی اوقات هارد راک شیئی را به صاحب اصلی آن بازمیگرداند. پیتر فرامپتون (Peter Frampton) از جمله افرادی است که گیتار خود را از مجموعه باز پس گرفته است.